verhuizen

Een openingsborrel, launchparty of ondernemersbijeenkomst – als je me uitnodigt, ben ik erbij. Ik laat het zelden afweten. Maar in december en januari trok ik het niet. Op die ene borrel na dan, de dag voordat ik de sleutel van mijn nieuwe woning kreeg. Ik weet niet eens waarom ik ben gegaan – de macht der gewoonte zeker. Uitgeblust stond ik met een glas in m’n hand, daar in dat restaurantje aan de Lange Nieuwstraat. Wat er loos was, vroeg een oplettende medebezoeker. ‘Ik ga verhuizen,’ meldde ik mat. ‘Verhuizen?’ reageerde hij enthousiast. ‘Groter, mooier, dichter bij het centrum?’ Ik moest hem teleurstellen. Van mij geen succesverhaal. De stap naar groter, mooier, duurder had ik drie jaar eerder al gezet. Toen verkochten we onze te klein geworden flat aan de Karel Doormanlaan en betrokken de ideale eengezinswoning voor onze patchworkfamily.

Maar ja. Hoe fijn zo’n nieuw, groot huis ook is, in welke kleuren je de muren ook schildert – als je niet happy bent, werkt het niet. We gingen uit elkaar. En vervolgens daalde ik een paar treetjes op de wooncarrièreladder. Ik ging weer huren. De hele kerstvakantie stonden mijn vrienden, kinderen, exen en ik met emmers verf op ladders te balanceren, er werden vloeren gelegd, gaten geboord, ramen gezeemd, verhuisdozen gepakt. Het was een slopende tijd, maar ik ben er weer. Met dank aan vele vrienden was de verhuizing in een halve dag gepiept. De verhuislift kantelde omdat uitgerekend díe dag windkracht 10 opstak. En de piano moest met vereende krachten door het halletje van mijn flat worden geperst. Toch is het allemaal maar mooi gelukt. Ruim twee maanden na de zóveelste verhuizing in mijn leven ben ik eindelijk weer een klein beetje geland. Tijd voor iets nieuws. Zoals een eigen blog, iets wat ik al jaren van plan ben. Minstens tien drafts zitten in mijn hoofd. Nu nog op het scherm. Ik ga vannacht nog even door!

20 gedachten over “verhuizen

  1. Deze eerste blog raakt precies wat ik deze maand ook voel, Olga. Gedaald op de ‘wooncarrièreladder’. Goed verwoord. Ik wens je een mooie tijd in je huurwoning (geen bezit is veel overzichtelijker) en natuurlijk veel succes met je blog! Vanaf nu volg ik deze. Overmorgen ben ik zelf geen huiseigenaar meer. Kan ik het lidmaatschap van Vereniging Eigen Huis eindelijk opzeggen … (*rust*)

    1. Aha, ook verhuizen dus Frank? Veel succes! En inderdaad, huren heeft veel voordelen. Het fijnst vind ik wel dat je gewoon de verhuurder belt als iets kapot is. Komt er dezelfde dag nog een busje voorrijden om de verwarming / hoofdkraan / enz. te repareren. En je krijgt niet eens een rekening!

  2. Na regen….. Maar er is altijd weer licht aan de horizon. Leuk dat je gaat bloggen. Doe ik nog te weinig. Besteed wel genoeg aandacht aan jezelf. Lieve groet, Raymond

  3. Ha lieve, leuke, inspirerende Olga! Steeds in een ander huis, maar je kleuren neem je met je mee. Heel vertrouwd. Sterkte met landen en met je blog. Never a dull moment (-; Lfs Nienke

  4. Mooi geschreven en tja … Wat kan het anders lopen dan je wenste. Overigens voelt t misschien als n daling op de wooncarriereladder, ik zie huren liever als een stijging op de vrijheidsladder. Jij hebt geen hypotheekschuld meer om je nek hangen. Het komt helemaal goed met jou! X

    1. Dank je Paula! En je kent me, hier en daar is alles licht gecharcheerd. Geen enkel probleem hoor, om weer te gaan huren! Als er iets kapot is hoef je maar te bellen en er komt zónder voorrijkosten een aannemersbusje bij je langs 😉

  5. Leuke blog! Helaas ook heel herkenbaar. Verhuizen, ik moet er zo langzamerhand niet meer aan denken.
    Fijn om een rol te hebben kunnen spelen in de totstandkoming van je blog; veel plezier met schrijven en als je vragen hebt over de site, dan weet je me te vinden!

    1. Echt Edde, ben je ook ervaringsdeskundige? Hoop ook voor jou dat je dan de komende vijf jaar níet hoeft te verhuizen. En veel dank voor je ondersteuning bij het opzetten & beheren van mijn sites!

  6. Olga, veel geluk met de nieuwe stap. Schrijven kan een heerlijke uitlaatklep zijn. Laat het lekker stromen. Ik ga blog volgen – al mag je hier misschien ook wel een muurtje verven 🙂 Alle goeds!

  7. Lieve Olga, gister rond het paasvuur hadden we het over ons vrijgezellenbestaan. Om vervolgens onze voorbeden verbranden. Ik verbrandde per ongeluk jou voorbeden. Misschien hadden we wel dezelfde voorbeden. Ook ik ben gedaald op de wooncarièrreladder, van een woonkamer van 50 m2 naar een woonkamer en slaapkamer van 21 m2. Wel veel gelukkiger!

    En ik kon het helemaal inrichten naar eigen smaak. Hoe vond jij dat om te doen?

    Ik blijf je kleurrijke leven volgen. Je blog is erg leuk om te lezen.

    Tot ziens in de kerk!

    Liefs, Renske

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *